(95) ILOILO. LOCSIN. DE LA RAMA, SIAN, VILLANUEVA, LACSON.
¿ÑGAA ÑGA “SOPAS DE MOLO” ANG TAWAG SA MGA BISCOCHO? Kay antes sila kan-on guinasawsaw anay ini sila sa isa ka vaso ñga tubig o isa ka taza sana malapuyot ñga chococlate. Ining mga biscocho amó ang isá ka atracción para sa Molo. Pero sa tuig 1876, ang GOBERNADOR GENERAL SANG HONGKONG ÑGA SI SIR JHON BOWRING nagdu-aw sa Molo kag iya guinsulat ang masunod: “Ang Molo isá ka isla ñga guinalibutan sang duha ka subâ. Ang magsulod magaagui sa duha ka tulay ñga ara sa duha niya ka punta. Sa tan-aw ko, guina-adminstrar pa ang iya parroquia sang isa ka FRAILE (agustino). Ang distancia sang Molo sa Iloilo may apat ka milla ñga may mga maayo ñga dálan kag maalagyan naton ang madamô ñga mga balay ñga tumandok. Halos tanan ining mga balay may kaugaliñgon ñga laguwerta ñga may mga puno’ng kahoy kag mga tanúm: saguing, lubi, cacao, betel kag iban pa ñga utan. Ang pagtanum sang tubó naglapnag kag masalupuan man naton ang madamô ñga parayan kag kamaisan.” TUÑGOD SANG MGA ORDENANZA SANG MGA ESPAÑOL TUÑGOD SA AGRICULTURA KAG INDUSTRIA, waay sing gútum ñga nagaabót sa mga masa sang Filipinas. Indi parejo sa karon ñga nagalapnag ang gutom sa sangkaFilipinuhan maski na ñga guina pilit sila sang bag-o ñga colonialismo ñga mag-Iningles lamang.
(96) ILOILO. LOCSIN. PARIAN DE MOLO. LIMPIEZA DE SANGRE. ¿BAKIT “SOPAS DE MOLO” ANG TAWAG SA MGA BISCOCHO? Dahil bajo ito kainin binabasâ itó sa isang vasong tubig o sa isang taza ng chococlate. Itong mga biscocho ay ang isá sa mga atracción ng Molo. Pero sa taong 1876, ang GOBERNADOR GENERAL NG HONGKONG NA SI SIR JHON BOWRING nagdubisita sa Molo at sinlat niya ang masunod: “Ang Molo ay isáng isla na pinapaliguiran ng dalawang ilog. Ang pumapasok dito dadaan sa dalawang magkabilaang tulay. Sa tiñgin ko, ang namamahala pa ng kaniyang parroquia ay ang isang FRAILE (agustino). Ang distancia ng Molo sa Iloilo may apat na milla na may mga magagandang daan at makikita sa pagdaan dito ang mararaming mga bahay na katutubo. Halos lahat nitong mga bahay may sariling laguwerta na may mga punong kahoy at mga tanim: saguing, niyog, cacao, betel at iba pang mga gulay. Ang pagtanim g tubó ay laganap at makikita rin natin ang maraming palayan at taninam ng mais.” DAHIL SA MGA ORDENANZA NG MGA ESPAÑOL UKOL AGRICULTURA AT INDUSTRIA, walang gútum ang umaabot sa mga masa ng Filipinas. Ito’y iba sa nangyayari ñgayon kugn saan ang gútum ay lumalaganap sa sangkaFilipinuhan maski nang pinipilit nitong kasalukuyang colonialismo na mag-Iningles na lamang ang lahat.
(95) ILOILO. LOCSIN. DE LA RAMA, SIAN, VILLANUEVA, LACSON. BISCOCHOS DE MOLO OR WHY IT IS CALLED “SOPAS DE MOLO”. They are called THUS “because they are dunked in a glass of water, OR THICK CHOCOLATE, before eating them. This Molo cookies are one of the attractions of the town. But then in 1876, VISITING HONGKONG GOVERNOR GENERAL SIR JOHN BOWRING obsrserved; “Molo is an island foromed from two waterways. One enters it by bridges on both sides. I think that a Regular FRIAR priest administers the Parish. It is about four miles away from Iloilo proper and it has good roads. One can see numerous INDIO houses on the sides. Almost all these INDIO houses have their own orchards with vegetable plants and trees: bananas, coconuts, cacao, betel and other vegetable products. The plating of sugar cane appears to be very widespread. And upon entering (Molo) one can see enough corn and ricefields.” IT IS CLEAR THAT DUE TO THE SPANISH LAWS ON AGRICULTURE AND ON HOME INDUSTRIES sincve 1531, hunger was unknown among the Filipino masses as it is now widespread under the present colonization in the English language.
(95) ILOILO. LOCSIN. DE LA RAMA, SIAN, VILLANUEVA, LACSON. ¿POR QUÉ SE LLAMAN “SOPAS DE MOLO” LOS BISCOCHOS? Porque, antes de comerlas se remojan en un vaso de agua O DE CHOCOLATE ESPESO. Estos biscochos son uno de los atractivos del pueblo. Pero en 1876, el visitante GOBERNADOR GENERAL DE HONGKONG, SIR JOHN BOWRING, ESCRIBIÓ LAS SIGUIENTES OBSERVACIONES: “Molo es una isla formada por dos ensenadas y en la que se entra por puentes, en ambos lados. Creo que es uno de los pocos pueblos que son administrados por el clero regular (agustino) y se halla a unas cuatro millas de Iloilo con buenos caminos y viendose numerosas casitas de indios a los lados. Casi todas éstas tienen sus correspondientes huertas con árboles de platanos, cocos, cacao, betel y otros productos vegetales. La plantacion de la caña de azúcar parece que está muy extendida, en contrandose también muchos arrozales y bastantes siembras de maiz.” A RAIZ DE LAS LEYES ESPAÑOLAS EN PRO DE LA AGRICULTURA Y LA INDUSTRIA CASERA, no se conocía el hambre entre las masas filipinas como ahora ocurre bajo el actual colonialismo en lengua inglesa.
No comments:
Post a Comment